Πλευρές αποτίμησης των δημοτικών εκλογών της 26ης Μαΐου 2019 στην ρεαλιστική καθημερινότητα και σε επίπεδο διαμερισματικής δημοτικής χωροταξίας εκτός μεγαλουπόλεων.
Ρεαλισμός ή Μυθιστορία ;
Επειδή,
«Κανένας δεν είναι πιο μισητός από αυτόν που λέει την αλήθεια» (Πλάτων),
και η αντοχή είναι προσωπική υπόθεση, προσπαθήστε, αναρωτηθείτε και απαντήστε στις παρούσες πραγματικότητές σας, εφόσον το επιθυμείτε:
Ενημερωθήκατε ποτέ με θεσμικό τρόπο για το τι συμβαίνει ή για το τι σχεδιάζεται για το χωριό σας; Για το που υλοτομείται κάποιο δέντρο και πως μπορείτε να συμμετέχετε στην υλοτόμηση; Για το τι περιλαμβάνει το τεχνικό πρόγραμμα του χωριού σας; Απολογήθηκε ποτέ κανένας θεσμικός παράγοντας για κάποιο λάθος ή παράλειψή του και που; Γνωρίζετε κάποιο έγγραφο που κατατέθηκε στο Δήμο ως αίτημα του χωριού σας και τι αυτό αφορούσε και πότε; Αναρωτηθήκατε γιατί τόσα χρόνια υπάρχει μια συνεχής γκρίνια για το ποιος, που και πότε ποτίζει το κτήμα του;
Αν όχι και προκειμένου να αποφύγουμε τη συζήτηση για «ιπτάμενες στιγμές», προσεγγίστε αρχικά τις απαντήσεις σε σχέση με όλα αυτά που χαρακτηρίζουν το σήμερα και αποδίδονται με την φράση : «παρούσα αδιαφάνεια τριτοκοσμικού επιπέδου». Στη συνέχεια απευθυνθείτε κατά πρόσωπο στον «αιρετό» της επιλογής σας και πείτε του:
Για σένα σαλτιμπάγκε δημοτικέ πολιτευτάκια που συμμορφώνεσαι χωρίς ίχνος ντροπής στο ξεπούλημα του «πολιτιστικού κεφαλαίου» μας και που νομίμως ή μη αποζημιώνεσαι για την άεργη προσφορά σου, που μου στερείς τη δημοτική μου πληροφόρηση προκειμένου να την μονοπωλείς κατά βούληση των ατομικών σου συμφερόντων και που απαξιώνεις το «κοινωνικό κεφάλαιο» που οφείλεις να δημιουργείς, να υπηρετείς και να προστατεύεις, θα σε κατακρίνω διαρκώς για τη σαρκοβόρο βουλιμία της ατομικότητάς σου αλλά και για τις πράξεις και τις παραλείψεις σου. Εφόσον δε, η δύναμη της εκλογής σε κάνει να υπερβαίνεις ιδέες και ιδεώδη και να εκμεταλλεύεσαι την ολοένα και αυξανόμενη σύγχυση ανάμεσα στην πάλη του να διατηρηθεί η προσωπική ακεραιότητα και στην πάλη για επιβίωση, θα συνεχίσω να σε κατατρέχω ολοένα και εντονότερα για να σου βγάλω τη «μάσκα», θα σε κατακρίνω διαρκώς και παντού κυρίως γιατί υποκρύπτεις και υιοθετείς ότι το πρώτιστο για σένα είναι το να επιλεγείς ακόμη και αν χρειαστεί να γίνεσαι κανίβαλος!!
Απ΄την άλλη πλευρά του εξουσιαστικού νομίσματος και της νομής, οι συμμετέχοντες δημοτικοί φορείς στις εκλογές της 26ης Μαΐου 2019 επιβεβαίωσαν με την αφωνία και το προγραμματικό τους έλλειμμα τη συνέχιση της κυριαρχίας της παρουσίας της μικροανομίας, την απόκρυψη της παραβατικότητας, την κάλυψη του ρουσφετιού και της ιδιοτέλειας, την επιβεβαίωση του διανοητισμού και της αντιδραστικής ψυχοπαθολογίας.
(*) Αντιλαμβάνεστε ότι στις εκλογές η ατομική ευθύνη ήταν ξεκομμένη από το πλαίσιο αλληλεγγύης. Ήταν η ηδονή του τεμαχισμού της συλλογικότητας και της κοινωνίας. Στην κάλπη οι εκλογείς συνέχισαν να παραμένουν ατομοκεντρικά αδιάφοροι για την ουσιαστική συνύπαρξή τους με τους άλλους. Αυτό το σύστημα της επικρατούσας ανομίας, της ιδιοτέλειας και της παραβατικότητας είναι που κλέβει το κράτος ή το Δήμο από τον φυσικό του ιδιοκτήτη του, τους πολίτες ή Δημότες. Όσο εμείς θα αδυνατούμε να πιστοποιήσουμε την «κλοπή», όσο αδυνατούμε ακόμη και να την υποψιαστούμε τόσο θα επιτυγχάνεται η διαιώνιση της αντιπροσωπευτικής «τυραννίας». Παντού και πάντα οι κάθε λογής διαμεσολαβητές-πολιτευτές, διαμεσολαβητές του κάθε λογής εξουσιαστικού κέντρου θα λειτουργούν για λόγους δήθεν ασφάλειας, ευκολίας και εξυπηρέτησης προκειμένου αυτή ακριβώς η διαμεσολάβηση να οικοδομεί εν τέλει και το αισχρό πελατειακό κράτος ή την πελατειακή οχλοκρατία, ως κατάντημα των διαδικασιών διαμεσολάβησης.
Όμως οι εκλογές ολοκληρώθηκαν και μας άφησαν τις ειδικές ξεχωριστές τους αναμνήσεις και εικόνες. Σε σένα, γνωστέ μου άγνωστε συνδημότη-εκλογέα, που μετεβλήθεις για την αξία ενός χαρτονομίσματος, για την αξία μιας παροχής ξυλείας, για την αξία διευκόλυνσης ενός ποτίσματος, για την προσφερθείσα “δωρεά” ενός μικροοργώματος στο περιβολάκι, για την αξία μιας μικροαυγουλοκλοπής, για την αξία μιας κλοπής ενός ή μερικών τελάρων για λεμόνια, για την αξία και την κάλυψη μιας μικροκλοπής φρούτων, για την παροδική παροχή ρευστότητας, για την μικροπληρωμή μιας οφειλής σου, για την εξόφληση μιας υποχρέωσης, για την αλλαγή μιας λάμπας, για το κλείσιμο μιας «τρύπας», για την ανθρώπινη μετακίνηση μιας διαδρομής, για το κέρασμα ενός “κατρούτσου”, για την αξία ενός φροντιστηριακού ξενόγλωσσου μαθήματος, για μια φιλονικία του παρελθόντος, για μια καταπάτηση του μέλλοντος, για τη νομή του δάσους, για την προβατοφαγία της χλωρίδας, για μια παράτυπη βόσκηση, για την εξαγορά μια αφωνίας, για τον εκβιασμό μιας λειτουργίας, για μια τοκογλυφική αποζημίωση, για την απόκρυψη μιας παρατυπίας, για την απόκρυψη μιας παράνομης απαλλοτρίωσης, για μια διένεξη του παρελθόντος, για μια δημοτική παρελθοντολογική σύγκρουση, για ένα κομπλεξισμό ικανοτήτων, για μια ενδεχόμενη μειονεξία σου, για μια καιροσκοπική ανταλλαγή ψήφων, για μια ψηφοθηρική υποστήριξη υποψηφιότητας, για το δώρο ενός κεράσματος, για μια αντιζηλία, για μια οικογενειακή ανταλλαγή, για μια συγγενική υποχρέωση, για μια εν τέλει μικροπρέπεια….., ξέρω, ….. ότι η ορμέμφυτη ανάγκη για επιβίωση ήταν αυτή που σου μετέβαλε και συνεχίζει να σου μεταβάλλει τους ηθικούς και αξιακούς σου κώδικες. Αν όμως το πρώτιστο είναι η επιβίωση, γιατί αποδέχεσαι να επιβιώσεις ακόμη και αν χρειασθεί να γίνεις «κανίβαλος»; Γιατί αποδέχεσαι την αλλοτρίωση και το πέρασμα στο ζωϊκό βασίλειο; Αφού ξέρεις, μπορείς κι αλλιώς …
Ξέρεις ότι μπορείς να συνεχίσεις συλλογικότερα οικοδομώντας ένα νέο κοινωνικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, να ξεκινήσεις να κτίζεις σχέσεις εμπιστοσύνης, χωρίς διακρίσεις αλλά ισότιμα, με πολιτικές που υιοθετούν κανόνες και αρχές, με πολιτικές που σχεδιάζουν και ιεραρχούν, με πολιτικές που επιβάλλουν δημοκρατικούς κανόνες διαφάνειας.
Η παροδική αδυναμία να δώσουμε «ένα τέλος στο τέλος» δεν μας απαγορεύει να κάνουμε «μια αρχή σε μια νέα αρχή» …. καλή συνέχεια ……. και…
__________________________________________________________________
(*) 1. Ο ελάχιστος εαυτός- Cristofer Lasch – Εκδ. Νησίδες – 2006.
2. Το ελληνικό τραύμα – Α. Ανδρουλιδάκης – Εκδ. Νησίδες – 2016.