του Ευσταθίου Π. Σεμιτέλου
Με αφορμή πρόσφατη δημοσιογραφική αρθρογραφία της Κας Τζένης Σουκαρά στο διαδικτυακό ιστότοπο “JennysWorld” σε σχέση με τις μελλοντικές προοπτικές των δημοτικών συνδυασμών της παρούσης περιόδου στο δήμο Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης, μπορεί κανείς παραπληρωματικά και κριτικά να ισχυριστεί ότι:
Σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο οι προϋποθέσεις κατάρτισης και υποβολής δημοτικού συνδυασμού απαιτούν ως minimum 67 ή 69 υποψηφιότητες κατανεμημένες αναλόγως στις προβλεπόμενες θέσεις. Η πλήρης ανάπτυξη (max), ως ένδειξη αξιοπιστίας, αγγίζει τις 251 υποψηφιότητες (188 για τις δημοτικές κοινότητες και 63 για το δημοτικό συμβούλιο). Η κατανομή φύλου στην περίπτωση αυτή θα σήμαινε ότι απαιτούνται 151 άνδρες και 100 γυναίκες.
Ο κάθε συνδυασμός θα πρέπει να αντιστοιχηθεί με υποψηφιότητες οι οποίες να σχετίζονται σε minimum 28 κοινότητες από τις συνολικές 36 . Η πιο εύκολη προσέγγιση θα ήταν η επιλογή 21 μονοεδρικών κοινοτήτων και 7 τριμελών κοινοτικών συμβουλίων (ή 6 τριμελών και ενός πενταμελούς συμβουλίου).
Από το νέο 25/μελές Δημ. Συμβούλιο οι 19 έδρες αφορούν την περιφερειακή ενότητα Ξυλοκάστρου και οι 6 την περιφερειακή ενότητα Ευρωστίνης.Ο maximum αριθμός υποψηφίων δημοτικών συμβούλων είναι 63 (δηλαδή κατ’ αναλογία δημ. ενοτήτων 48 και 15 χωρίς αυτό να καθίσταται υποχρεωτικό).
Το εκλογικό μέτρο κινείται στον αριθμό 695 σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η οποία μάλλον θα αλλάξει και θα βασιστεί στην απογραφή του 2021. Αυτό θα επιφέρει και μεταβολές μειώσεως συμβούλων στα σημερινά πενταμελή και τριμελή κοινοτικά συμβούλια. Δερβένι, Λυγιά, Λουτρό και Παναρίτι δείχνουν ότι θα επηρεασθούν από την καινούργια πληθυσμιακή απογραφή.
Περαιτέρω, όπως και η ελληνική κοινωνία ούσα σε παρακμή έτσι και το δημοτικό επίπεδο δεν μπορεί να αναδείξει νέους δημοτικούς πόλους προσαρμοσμένους στις νέες συγκυρίες. Από την μια μεριά φαίνεται να μην υπάρχει συνείδηση αυτής της παρακμής ενώ από την άλλη αναζητείται διέξοδος σε αυτό το αδιέξοδο που συνιστά η επιβίωση του παλιού δημοτικού συστήματος. Ενός συστήματος βασισμένου στην εποχή και την νοοτροπία της καταναλωτικής ευωχίας.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η απάντηση του πρώην δημάρχου Κου Ηλία Ανδρικόπουλου ο οποίος ψευδώς ισχυρίζεται ότι κατασυκοφαντείται το έργο του και το ήθος της δικής του δημοτικής αρχής, κάτι, το οποίο ουδόλως προκύπτει από την αρθρογραφία της δημοσιογράφου. Από πλευράς του πρέπει να κατανοηθεί ότι η πενταετής θητεία του χαρακτηρίστηκε κατά βάση ως “συντηρητική διαχείριση”, μη ριζοσπαστική και χωρίς θεσμικές παραμβάσεις και εν τέλει το όποιο έργο του κρίθηκε μη ικανοποιητικό από την πλειοψηφία των δημοτών που επέλεξαν διαφορετικά. Η τοποθέτησή του για διαμόρφωση ενός καλού και συναινετικού δημοτικού κλίματος δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση απουσία κριτικής η δε απάντησή του επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό περί αβάσταχτης ελαφρότητας των υποψηφίων που επιθυμούν να κρίνονται όχι με βάση την αξιοσύνη τους και την αξιοκρατία αλλά να κινούνται στην μέχρι σήμερα κυρίαρχη νοοτροπία της ιδιοτέλειας, της αδιαφάνειας και της ρουσφετολογίας. Παρακολουθώντας τις συνεδριάσεις του Δημ. Συμβουλίου της τελευταίας διετίας εύκολα κανείς διαπιστώνει μια αντιπολιτευτική αδυναμία διατύπωσης θέσεων και προτάσεων συνοδευόμενη από μια διαρκή κενολογία η οποία και κινείται σε επίπεδο εντυπώσεων.
Περαιτέρω, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η ερώτηση για το: “ποιος πρόεδρος θα κατέβει για να χάσει ακόμα και να βγει πρώτος στο χωριό του ”, δεν ισχύει για τις 21 κοινότητες που είναι μικρότερες των 300 τοπικών δημοτών. Ισχύει μόνο για τις υπόλοιπες 15! Η προσέγγιση του ποιος επικεφαλής θα βάλει χρήματα από την τσέπη του χωρίς ελπίδες αλλά και το ποιος ακολουθεί κάποιον που δεδομένα θα είναι τρίτος, ελέγχεται ως προς την ορθότητα της κατεύθυνσης καθότι κινείται στην κυρίαρχη αντίληψη και νοοτροπία περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος των συνδυασμών!
Θα ήταν ορθότερη η αντίληψη και η καλλιέργεια μιας πρακτικής που ξεπερνά τις ατομικότητες και τα ατομικά συμφέροντα και ενισχύει τις προσπάθειες για την ύπαρξη συλλογικών δημοτικών οντοτήτων με διαδικασίες, στόχους και κανόνες.
Οι φωτογραφίες παλαιού τύπου σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο και λοιποί Fbκικοί σχολιασμοί αποτελούν αμφιλεγόμενες παρεμβάσεις καθότι δεν μπορεί να ληφθούν υπόψιν ως απαντήσεις των λοιπών εμπλεκομένων στη σχετική αρθρογραφία. Η υπηρέτηση της θέσης: “Μην ασχολείσαι”! και η προκύπτουσα δυσκολία κατάρτισης ψηφοδελτίου σε συνδυασμό με το υπαρκτό έλλειμμα δημοτικού προσωπικού, ενισχύουν τη δημοσιογραφική βασιμότητα σε σχέση με τον περιορισμό του αριθμού εμφάνισης μελλοντικών συνδυασμών. Η απαίτηση 251 υποψηφιοτήτων για πλήρη και αξιόπιστη ανάπτυξη ψηφοδελτίου οδηγεί σε αναγκαίες συνενώσεις των σημερινών αντιπολιτευτικών εμπλεκομένων με αμφίπλευρες αφομοιώσεις. Η υπαρκτή πολιτική όσμωση ορισμένων παρουσιών των σημερινών συνδυασμών διευκολύνουν αυτήν την τάση συνενώσεως παρότι ορισμένοι στο άκουσμα και μόνο αυτής της προοπτικής βγάζουν “σπυράκια”!
Σημειώνεται ότι προκειμένου να αποφευχθούν δυστροπίες στο σημείο της εκκίνησης ούτως ώστε να μην εμφανιστεί η σκόνη του πρώτου στο α΄ γύρο θα πρέπει να υπάρξει απ΄ την αρχή στρατηγική β΄ γύρου. Η κυβερνησιμότητα του τρίτου πόλου μπορεί να ισχύσει κυρίως μέσω του δεύτερου συνδυασμού. Αυτό όμως οδηγεί στην ανάγκη ύπαρξης προγραμματικών συγκλήσεων, αρχών και κανόνων. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: πόσοι και ποιοι από τον τρίτο πόλο (και οι οποίοι θα εκλεγούν) έχουν κυβερνητική δυνατότητα; Κρίσιμο μέγεθος θα αποτελέσει ο βαθμός “ιδιοκτησιακής” αντίληψης της σημερινής δημαρχιακής αρχής παρά την ύπαρξη του δημαρχιακοκεντρικού μοντέλου διοίκησης. Συλλογικότερη κατεύθυνση και λειτουργία με ενισχυμένη διαφάνεια και δημοσιότητα χωρίς αναστολές και αυστηρή κριτική χωρίς μικροσκοπιμότητες δύσκολα μπορεί να υπερκεραστούν . . . . . .
Η κούρσα για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές δείχνει δειλά-δειλά να ξεκινά ……
Οψόμεθα.
