Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ψήφισε αυτόν που υπόσχεται λιγότερα. Θα είναι ο λιγότερο απογοητευτικός.

(Bernard Baruch, 1870-1965, Αμερικανός επιχειρηματίας & πολιτικός)

 

Το φως της δημοσιότητας είδαν το χρονικό διάστημα που πέρασε διακηρύξεις θέσεων και αρχών δημοτικών προτάσεων ή κινήσεων στο δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης. 

Η α΄ προσέγγιση αυτών των γενικών προτάσεων δείχνει μια έντονη “εγωκεντρικότητα” συνοδεία μιας διάθεσης μονοπώλησης της κατοχής της γνώσης από πλευράς συντακτών αλλά και μια απαξία έναντι όλων των “λοιπών”. Μιλούν για χρηματοδοτικές ευκαιρίες, για συγκριτικά πλεονεκτήματα χωρίς καμιά ειδική ανάλυση και αναφορά ζητώντας de facto τη στήριξη ωσάν αυτό να προκύπτει de jure !!

Επιδιώκουν και δηλώνουν μεγαλοφώνως τη συμμετοχή, τη στήριξη και τη συνεργασία όλων ανεξαιρέτως των δημοτών, των συλλόγων, των κοινωνικών κινημάτων και φορέων αλλά στην πράξη όταν τους δίνεται μια ανάλογη ευκαιρία την αποφεύγουν σαν τον “διάβολο το λιβάνι”. Αδυνατούν να προσδιορίσουν και να προτείνουν το πώς θα υλοποιήσουν τις επιδιώξεις τους αλλά από την άλλη ευελπιστούν να τις επιτύχουν!

Ομιλούν για ομοφωνία συλλογικών αποφάσεων, δημόσιων συνεδριάσεων ανοιχτών οριζόντων, κατεχόμενοι από υψηλό αίσθημα ευθύνης για τις πράξεις τους αλλά από την άλλη καμία δημοσιοποίηση τυπικών-ουσιαστικών αρχών και τρόπων λειτουργίας.  Είναι προφανές ότι η αρχηγική “εγωπάθεια” εμποδίζει τέτοιου είδους διαφάνεια.

Απέναντι  στις υποσχέσεις για αδιάλειπτη και συνεχή επικοινωνία ορθώνεται απειλητική η αδυναμία να δοθεί περιεχόμενο στο «πώς» θα υλοποιούν όλες οι επικαλούμενες στοχεύσεις. Είναι έκδηλο ότι δουλεύουν χωρίς τους Δημότες για τους Δημότες. Οι εκλογές παρουσιάζουν πάντα μια αυτονομία έκφρασης και κατά την επανεκκίνηση έρχεται η ώρα όπου οι δημότες στέλνουν κάποιους πάλι σπίτι τους. Εν αναμονή . . . . 

Στο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης στα Σαρανταπηχιώτικα είχαν προσκληθεί στις 13 Απρίλη – εγκαίρως και προγραμματισμένα – από τον πρωτοεμφανιζόμενο υποψήφιο τοπικό Πρόεδρο Δημήτρη Λύρα, όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι προκειμένου να εκθέσουν τις απόψεις τους και να ανταλλάξουν σκέψεις με τους κατοίκους του εν λόγω διαμερίσματος.

Ο κ. Βλάσσης Τσιώτος επικεφαλής της “Ανανεωτικής Συνεργασίας” αρνήθηκε εξ΄αρχής τη συμμετοχή του!

Ο κ. Σπύρος Καραβάς επικεφαλής της κίνησης “Ορίζοντες δημιουργίας” λίγο πριν την  έναρξη της συνάντησης με sms δήλωσε προσωπικό κώλυμα αναδεικνύοντας ένα “νέο” πρόβλημα!

Ο κ. Παναγιωτόπουλος αγνοείται . . . .

Όλοι οι προαναφερόμενοι  είναι φανατικοί υποστηρικτές της ενεργούς συμμετοχής των δημοτών, δημοκράτες και υπέρ του διαλόγου.  Ξεχνούν όμως να προτείνουν θεσμική διαδικασία διαλόγου με τους δημότες. Φαίνεται ότι τους αρκεί η οπαδική συνάθροιση στο στενό εξουσιαστικό τους περιβάλλον. Αυτό το “νέο”, αλήθεια,  πόσο παλιό και παγιωμένο εμφανίζεται !

Ο νυν Δήμαρχος κ. Ηλίας Ανδρικόπουλος, αμέσως μετά την ομιλία του δραπέτευσε με έκδηλη στο πρόσωπό του την αγωνία μπας και δεχθεί καμιά ερώτηση! Όχι μόνο δεν είπε “λέξη” για τα θέματα της κοινότητας  αλλά είπε και αναλήθειες μπερδεύοντας προφανώς έργα της Περιφέρειας ως Δημοτικά έργα. Η προσβλητική αυτή στάση αποτελεί ουσιώδη έλλειψη σεβασμού  στο Δημότη. Η “φυγή” προς την έξοδο ήταν μια εικόνα για γέλια και για κλάματα!

Γενικότερα για την εν λόγω συνάντηση μπορεί να υποστηριχθεί ότι μετά από πολλά χρόνια και από μια νέα διαδικασία προέκυψε ένας χρήσιμος εποικοδομητικός διάλογος που μπορεί να βελτιωθεί κεντρίζοντας και δημιουργώντας ένα νέο δημοτικό ενδιαφέρον.

Πάντως, ανεξαρτήτως θέσεων και απόψεων, πρέπει να επαινεθεί η στάση των κ.κ. Φάνη Μπρακούλια της “Σύμπραξης Δημοτών Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης και Επαμεινώνδα Κατσούλα των “Ενεργών Δημοτών Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης” για το σεβασμό και την αντοχή που επέδειξαν σε μια καινούργια διαλογική συζήτηση.

Πιστεύουμε ότι η υιοθέτηση μιας διαδικασίας που προκύπτει από “τα κάτω” θα είναι χρήσιμο να προσεχθεί, να επιδιωχθεί και να επεκταθεί και σε άλλα δημοτικά διαμέρισμα. Το μέλλον θα δείξει . . .

 

Yuval Noah Harari, 21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα, εκδόσεις «Αλεξάνδρεια», Δεκέμβριος 2018

” .… Τα δημοψηφίσματα και οι εκλογές αφορούν πάντα τα συναισθήματα των ανθρώπων, όχι την ορθολογικότητά τους. Αν η δημοκρατία ήταν ζήτημα ορθολογικής λήψης αποφάσεων, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να δίνουμε σε όλους τους ανθρώπους ίσα εκλογικά δικαιώματα – ίσως και οποιαδήποτε εκλογικά δικαιώματα.

…… Είτε μας αρέσει είτε όχι οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα δεν αφορούν τις απόψεις μας αλλά τα συναισθήματά μας. Η δημοκρατία θεωρεί ότι τα ανθρώπινα συναισθήματα αντανακλούν μια μυστηριώδη και βαθύτερη «ελεύθερη βούληση» και ότι αυτή είναι η υπέρτατη πηγή αυθεντίας και ότι, ενώ κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ευφυείς από άλλους, όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου ελεύθεροι».

….. Αν λέγοντας «ελεύθερη βούληση» εννοείς την ελευθερία να κάνεις αυτό που επιθυμείς, τότε, ναι, οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση. Αν όμως ως «ελεύθερη βούληση» εννοείς την ελευθερία να επιλέγεις τι επιθυμείς, τότε, όχι, οι άνθρωποι δεν έχουν ελεύθερη βούληση.

Μια κριτική προσέγγιση ενόψει των Δημοτικών εκλογών στο Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης.

Οι προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και η πενταετία που διανύθηκε αποτυπώνονται στη μνήμη της μεγάλης πλειοψηφίας των δημοτών με την ένδειξη «Απούσα». Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης, η αυτοδιοικητική αυτή ακινησία, ως αποτέλεσμα της ασκούμενης «μεταπολιτικής» στην αυτοδιοίκηση, μας επισημαίνει τον κίνδυνο μιας περαιτέρω κοινωνικής αποσύνθεσης και απαξίωσης της πολιτικής, επίπλευσης των πάσης φύσεως φελλών αλλά κυρίως ενδυνάμωσης της απομόνωσης των δημοτών στον ιδιωτικό τους χώρο.
Έφτασε όμως ο καιρός όπου ορισμένοι ξεκίνησαν ένα ίδιο παραμύθι. Όλοι αναζητούν και διακηρύσσουν ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους αλλά αυτό συνήθως διατυπώνεται άνευ συνέχειας με κενές διαδικασίες και υποκρύπτοντας επί της ουσίας το «δικαίωμα» των δημαγωγούντων να δεσμεύονται «εν κενώ». Εάν πραγματικά ενδιαφερόμαστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον για ενεργή συμμετοχή των συνδημοτών μας, οφείλουμε να έχουμε απαντήσεις στο «πώς», με «ποιά μέσα» και «πότε» υλοποιείται μια πολιτική «στόχων». Δηλαδή απαιτείται να δοθεί περιεχόμενο στις διακηρύξεις προκειμένου να αληθεύει ο όρος «συμμετοχική κοινωνία ενεργών δημοτών». Οφείλουμε επιτέλους να αναρωτηθούμε πώς μπορεί να ανεχόμαστε επί δεκαετίες κατά τη διάρκεια των εκλογών να εκστομίζονται υποσχέσεις τις οποίες ξέρουν πάρα πολύ καλά οι «εκστομούντες» ότι ποτέ δεν θα τηρήσουν ? Αυτή η πολιτικοβλακοληψία πρέπει να σταματήσει.
Απαιτείται επίσης τόλμη και κριτήρια μη καιροσκοπικά στην κατάρτιση των υποψηφιοτήτων. Η ανανέωση απαιτεί και την ηλιακή ανακατανομή αλλά κυρίως χρειάζεται να βρούμε μια καινούργια γενιά όχι αυτάρεσκης «ελίτ» η οποία θα ανατρέχει στις παραδόσεις αντιφρονούντων και μη, μια γενιά που μπορεί να βγάλει τους δημότες από τον ιδιωτικό τους χώρο και που θα επανασυνομιλήσει μαζί τους, οικοδομώντας κατ΄ αρχήν ένα νέο κλίμα εμπιστοσύνης. Μια γενιά που να απομακρύνει τους λαϊκιστές. Τότε, θα μπορέσουμε να συλλογιστούμε, ότι εφόσον υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν ότι «οφείλουμε να φτιάξουμε μαζί τον κόσμο», υπάρχει ελπίδα.

Υποστηρίζεται ότι στην αυτο-διοικητική πενταετία που διανύθηκε κυριάρχησε η ακινησία, ως αποτέλεσμα της ασκούμενης «μεταπολιτικής» στην αυτοδιοίκηση, η οποία μέσω του μηχανισμού της αδράνειας οδήγησε στη διαμόρφωση μιας καθοριστικής συμμετρικής υποβάθμισης. Απέναντι σ΄ αυτήν την εξέλιξη, η απελευθέρωση της επιλογής τοπικών Προέδρων και Συνδυασμών από το κεντρικό παραταξιακό Δημαρχιακό ψηφοδέλτιο με βάσει την καινούργια νομοθεσία του «Κλεισθένη», αναδεικνύει τη δυνατότητα αλλά και τη γοητεία για μια «ασύμμετρη ανάπτυξη» που ίσως να μπορέσει να αποτελέσει ένα στοιχειώδες αντίβαρο προκειμένου να αντιστραφεί η παρακμιακή αυτή πορεία. Στο σημερινό στάδιο η «γενικότητα» αποτελεί αστειότητα ή το λιγότερο αφέλεια συμμετοχής γι΄ αυτό στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να ξέρουμε ποιους και γιατί τους ψηφίζουμε. Οφείλουμε να απελευθερωθούμε από ανασφάλειες, βάρη, μίση και πάθη του παρελθόντος, ιδεοληψίες και να ξεφύγουμε απ΄ την προσωπική μας ιδιοτέλεια σπάζοντας τα δεσμά του «σογιού». Παρότι το νεαρό της ηλικίας δεν αποτελεί πειστήριο της επάρκειας για ανανέωση εντούτοις η ηλικιακή ανακατανομή και η απόσυρση των παλαιοτέρων είναι απαραίτητη. Απαραίτητη επίσης θεωρείται και η εμφάνιση «καινούργιων» προσώπων ανεξαρτήτου ηλικίας. Είναι όμως απαγορευτικό να επανεπιλεγούν πρόσωπα τα οποία υπηρετούν στην αυτοδιοίκηση πάνω από 2 θητείες στην ίδια θέση. Ότι είχαν να προσφέρουν το προσέφεραν. Η εξυγίανση του τομέα της άρδευσης θεωρείται απαραίτητη και η θεσμική παρέμβαση στον εν λόγω χώρο είναι περισσότερο από αναγκαία.

Όσον αφορά τους υποψηφίους, πριν πάρουμε την τελική μας απόφαση θα πρέπει να αναρωτηθούμε:

Ποια ήταν η προηγούμενη δράση τους και τι έχουν να επιδείξουν μέχρι σήμερα;
Ποια είναι τα επείγοντα προβλήματα για τα οποία πρέπει να δοθεί άμεση επίλυση;
Ποια θεωρούν ως τα μεγάλα προβλήματα του κοινοτικού τους διαμερίσματος και ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτεραιότητες της θητείας τους;
Με ποια μέσα, με τι χρήματα και σε πόσο χρόνο θα πετύχουν την επίλυση των προβλημάτων ή των στόχων τους και εάν και πώς θα λογοδοτούν κάθε χρόνο για το τι επιτεύχθηκε και τι όχι;
Είναι άτομα που τα διακρίνει η εντιμότητα, η διαφάνεια, η αξιοκρατία και η δικαιοσύνη;
Διακρίνονται για την αξιοπρεπή κοινωνική τους ζωή ή την φιλαργυρία τους;
Είναι δημιουργικοί και καινοτόμοι και έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να προσφέρουν έργο;

Εν ολίγοις, η αξιολόγηση των υποψηφίων που έχει ως προϋπόθεση την ύπαρξη δέσμευσης «αρχών» και «στόχων» θεωρείται απαραίτητη. Παλαιοκομματισμοί και όλοι οι παλαιοπαράγοντες είναι καιρός να αποσυρθούν κάνοντας χώρο στο νέους – καινούργιους προκειμένου να τους δοθεί η δυνατότητα να συμβάλουν στη βελτίωση και εκσυγχρονισμό του Δήμου μας με έξυπνες και πρωτοποριακές ιδέες. Πρέπει να αφήσουν και αυτοί το δικό τους αποτύπωμα.

Υπάρχει ένα ερώτημα που το καλοκαίρι απασχολεί όλους όσους έχουν κατοικίδιο σκύλο: εάν έχουν το δικαίωμα να παίρνουν μαζί τα σκυλιά τους στη παραλία ή όχι.

Οι περισσότεροι που τάσσονται κατά της συνοδείας των τετράποδων φίλων στις παραλίες έχουν αμφιβολίες λόγω υγιεινής. Φοβούνται ότι τα σκυλιά μεταφέρουν μικρόβια, όχι μόνο για τη πιθανότητα ούρησης, αλλά και στη περίπτωση μολυσματικών ασθενειών. Οι φόβοι αυτοί είναι σαφώς μεγαλύτεροι από γονείς οι οποίοι ανησυχούν για τη μετάδοση μικροβίων στα παιδιά τους. Αντεπιχείρημα στα άτομα αυτά δίνουν οι ιδιοκτήτες που έχουν τα κατοικίδιά τους πλήρως εμβολιασμένα και αποπαρασιτωμένα, που σημαίνει πως υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να μεταφερθεί οποιοδήποτε νόσημα σε άνθρωπο, και αυτές μόνο στην περίπτωση που έρθει σε άμεση επαφή με… τα ούρα του σκύλου.

Κάτι βασικό για το οποίο ακόμα επικρατεί σύγχυση είναι η διαφορά ανάμεσα στην κυκλοφορία των σκυλιών στη παραλία και στο λούσιμό τους στη θάλασσα. Για το πρώτο αρμόδια είναι η τοπική αστυνομία, ενώ για το δεύτερο είναι αρμόδιο το λιμενικό.

Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, τα σκυλιά επιτρέπονται, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις: εφόσον είναι δεμένα με λουρί, απομακρυσμένα από τους λουόμενους και υπάρχει το βιβλιάριο υγείας σε περίπτωση που χρειαστεί, ώστε να πιστοποιείται ότι είναι εμβολιασμένα και αποπαρασιτωμένα.

Εάν τηρούνται τα παραπάνω, το κατοικίδιο δεν αποτελεί κίνδυνο για τους υπόλοιπους λουόμενους της παραλίας. Αυτά ισχύουν στη περίπτωση που ο ιδιοκτήτης βρίσκεται σε οργανωμένη πλαζ, και όχι σε μία απομακρυσμένη, καθώς στις έρημες παραλίες ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να κάνει μπάνιο μαζί με τον σκύλο του ελεύθερα.  Όσον αφορά το μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα, στις οργανωμένες παραλίες ή σε εκείνες στις οποίες μαζεύεται πολύς κόσμος, απαγορεύεται αυστηρά το λούσιμο του σκύλου, με πρόστιμο για τους παραβάτες σύμφωνα με το νόμο που ξεκινούν από τα 30 και ανέρχονται στα 150 ευρώ.

Ποιες είναι αυτές οι περίφημες «οργανωμένες παραλίες», σύμφωνα με τους δικαστές; Μόνον εκείνες που διαθέτουν «λουτρικές εγκαταστάσεις». Ντουσιέρες, αποδυτήρια, ναυαγοσώστη, κάποια μορφή οργάνωσης. Ο  Άρειο Πάγος γνωμοδότησε όμως (ασαφώς) ότι,  παραλίες λουομένων και χώροι άβατοι για τα σκυλιά είναι όλες οι παραλίες όπου παρατηρείται «δραστηριότητα λουομένων»!!!

Ο περίπατος στην παραλία μάλλον επιτρέπεται γενικώς, αρκεί ο σκύλος σας να συνοδεύεται και να έχει μαζί του το βιβλιάριο υγείας. Μπάνιο σε απομακρυσμένες παραλίες μπορείτε να τον κάνετε, αρκεί να μην παραπονεθεί κάποιος λουόμενος ότι «του προσβάλλετε την προσωπικότητα», οπότε πρέπει να τον απομακρύνετε. Όσο για τη βεβαίωση της παράβασης, απ’ ό,τι φαίνεται, αρμόδιο όργανο για τη στεριά είναι η Αστυνομία και για τη θάλασσα το Λιμενικό.